شرایط زیر هرکدام به شکلی متفاوت می تواند باعث بروز درد شدید بدن شود.
به گزارش مدنیوز به نقل از مدیسن نت، آیا تمام بدن شما درد می کند؟ ممکن است دلایل زیادی برای آن وجود داشته باشد.
بدن دردناک هر فعالیتی را دشوارتر می کند، از انجام کارهای روزانه گرفته تا خواب شبانه. گاهی اوقات بدن ما در اثر کار سخت یا ورزش درد می‌کند، اما در مواقع دیگر علل دردهای عضلانی می‌تواند پیچیده‌تر و با علائم دیگری همراه باشد.
اگر شما یا کسی که می‌شناسید از بدن درد رنج می‌بردید، این راهنما می‌تواند به شما کمک کند تا برخی از مشکلات اساسی که ممکن است باعث آنها شود را درک کنید.
اگر آنفولانزا دارید، بدن شما درد می کند زیرا مواد شیمیایی آزاد می کند تا به مبارزه با عفونت کمک کند. یکی از مواد شیمیایی تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن شما پروستاگلاندین (PG) نام دارد. PG به بدن شما کمک می کند تا با عفونت مبارزه کند، اما همچنین باعث بدن درد می شود. این وضعیت می تواند علائم دیگری مانند تب را نیز به همراه داشته باشد.
آسپرین و سایر مسکن‌های غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن می‌توانند درد بدن و تب را در هنگام ابتلا به آنفولانزا کاهش دهند، زیرا در تولید PG اختلال ایجاد می‌کنند.
به گفته CDC، دردهای عضلانی و بدنی از علائم COVID-19 هستند. با این حال، همه کسانی که به COVID-19 آلوده شده اند، بدن درد را تجربه نمی کنند. این نوع بدن درد در مورد Omicron از COVID-19 نیز صادق است.
هرکسی که COVID-19 داشته است، از جمله کسانی که عفونت خفیف داشته اند، ممکن است شرایط پس از کووید را تجربه کنند که شامل درد عضلانی و بدن و همچنین درد معده و قفسه سینه می شود. این علائم ممکن است هفته‌ها تا ماه‌ها پس از عفونت COVID-19 ادامه داشته باشد.
اگر از کم کاری تیروئید رنج می برید، بدن درد می تواند اولین علائمی باشد که تجربه می کنید.
کم کاری تیروئید زمانی رخ می دهد که بدن فرد به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی کند و می تواند علائم متعددی داشته باشد که از جمله آنها می توان به گرفتگی عضلات، درد، سفتی مفاصل و بدن درد اشاره کرد.
خبر خوب این است که این مشکل تیروئید با داروهای تجویزی قابل درمان است و می تواند سطح هورمون شما را به حالت عادی بازگرداند و به رفع خستگی و درد کمک کند. این داروها باید در طول زندگی مصرف شوند و می توانند از عواقب خطرناک این بیماری جلوگیری کنند که در نهایت می تواند شامل کما و مرگ باشد.
اگر بعد از پیاده روی متوجه درد شدید در پاهای خود شدید، ممکن است مشکل گردش خون باشد. لنگش (معمولاً انسداد شریان) باعث سوزش، گرفتگی یا درد در یک یا هر دو پا می شود که پس از استراحت برطرف می شود. این بیماری توسط آترواسکلروز ایجاد می شود، وضعیتی که شریان ها را از طریق تجمع پلاک باریک و سخت می کند.
افراد مبتلا به این بیماری ممکن است تحت درمان دارویی قرار گیرند یا توصیه شود که بیشتر پیاده روی کنند، همچنین سیگار کشیدن را ترک کنند و چربی های اشباع شده را از رژیم غذایی خود کاهش دهند. درمان های کم تهاجمی نیز وجود دارد، از جمله آنژیوپلاستی، استنت و غیره.
در صورت شدید بودن علائم ممکن است جراحی لازم باشد.
دردی که در مفاصل خود احساس می کنید ممکن است مربوط به بیماری خود ایمنی به نام لوپوس باشد. لوپوس باعث می‌شود که سیستم ایمنی بدن به بافت‌های سالم حمله کند که می‌تواند باعث درد شدید شود. در طول یک حمله لوپوس، بدن شما ملتهب می شود. بخشی از فرآیند التهاب شامل ضخیم شدن پوشش اطراف مفاصل شما است که باعث می شود مفاصل و تاندون های شما متورم شوند و باعث بدن درد شوند.
برخی از بیماران لوپوس این عذاب را شبیه به آرتریت توصیف می کنند اما بر خلاف آرتریت، لوپوس معمولاً آسیب دائمی به استخوان ها و مفاصل شما وارد نمی کند.
اولین خط دفاعی برای تسکین این نوع ناراحتی، مصرف داروهای بدون نسخه است. مسکن های ضد التهابی مانند آسپرین و ایبوپروفن می توانند علائم را تسکین دهند. پدهای گرمایشی و حمام های گرم و دوش نیز می توانند سفت شدن مفاصل را کاهش دهند.
از هر چهار بزرگسال آمریکایی، یک نفر مبتلا به آرتریت است که یکی از شایع ترین علل درد مزمن است. آرتریت شامل بیش از 100 بیماری است که مفاصل و عضلات را تحت تاثیر قرار می دهد.
شایع ترین آنها آرتروز است که به آرامی استخوان ها و غضروف های تشکیل دهنده یک یا چند مفصل را تجزیه می کند. استئوآرتریت همراه با دردهای بدن باعث سفتی، تورم و محدود کردن حرکات مفاصلی می شود که تحت تاثیر قرار می دهد.
راه هایی برای مدیریت آرتروز وجود دارد. برخی از این موارد شامل مصرف دارو، کاهش وزن و ورزش است.
اگر درد اسکلتی عضلانی شما همراه با بثورات پلک باشد، ممکن است درگیر درماتومیوزیت باشید.
این یک بیماری خودایمنی است که باعث درد عمومی می شود زیرا رگ های خونی زیر پوست شما را ملتهب می کند. این بیماری حتی می تواند بلعیدن را سخت کند. علائم شایع شامل خستگی و بثورات پوستی است. این بثورات می توانند قرمز یا بنفش باشند و خارش دارند و فقط روی پلک ها ظاهر نمی شوند. بثورات درماتومیوزیت ممکن است روی گونه ها، آرنج ها، زانوها، بند انگشتان، پشت یا بالای قفسه سینه ظاهر شوند.
پزشک ممکن است داروهایی مانند کورتیکواستروئیدها را برای کنترل علائم تجویز کند. تمرین‌هایی وجود دارد که می‌توان برای حفظ قدرت و انعطاف‌پذیری شما و همچنین درمان‌هایی برای کنترل مشکلات بلع ناشی از این بیماری یاد گرفت. فرآورده های خونی تصفیه شده را می توان به صورت تزریقی ارائه کرد و این کار می تواند آسیب به ماهیچه ها و پوست شما را برای مدتی متوقف کند اما آنها باید به طور منظم تجویز شوند و گران هستند.
فیبرومیالژیا باعث درد بدن می شود. علامت مشخصه فیبرومیالژیا درد قابل توجه عضلانی، سفتی و حساسیت در سراسر بدن شما است. سردرد، بی حسی دست ها و پاها و درد شکم از دیگر نشانه های دردناکی است که ممکن است فرد به این عارضه مبتلا شود.
افراد مبتلا به فیبرومیالژیا به درد حساس تر هستند. برای برخی از این افراد، فیبرومیالژیا آنقدر ناتوان کننده است که نمی توانند از رختخواب خارج شوند. برای برخی دیگر، بدن درد می آید و می رود و عود می کند.
درک فیبرومیالژیا به عنوان یک بیماری بسیار دشوار است. ما هنوز نمی دانیم چه چیزی باعث این وضعیت می شود. با این حال، برای تشخیص، یک سیستم امتیازدهی استاندارد ایجاد شده است. یک فرد باید درد گسترده ای را در هر چهار ربع بدن خود تجربه کند و سایر بیماری ها باید رد شوند.
کسانی که از پلی میوزیت (PM) رنج می‌برند، ضعف در شانه‌ها، گردن و پشت و همچنین باسن و ران‌های خود را تجربه می‌کنند. این ضعف ممکن است به تدریج در طی چند ماه ظاهر شود یا ممکن است طی چند روز تحلیل رود. گاهی اوقات بدن درد و حساسیت نیز با آن همراه است. اگرچه PM می تواند باعث ناراحتی زیادی شود، اما معمولاً تهدید کننده زندگی نیست.
پلی میوزیت باعث می شود سیستم ایمنی بدن شما به فیبرهای عضلانی حمله کند. معمولاً بعد از 20 سالگی ظاهر می شود و در زنان شایع تر است. خبر خوب این است که با گذشت زمان، بسیاری از افراد به طور جزئی یا کامل از PM بهبود می یابند.
همراه با خستگی شدید، افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن اغلب علائم مشترکی مانند درد عمیق و مداوم مفاصل و عضلانی را تجربه می کنند. پوست آنها ممکن است در هنگام لمس احساس درد کند و سردردهای فشاری نیز می تواند داشته باشند.
مرکز کنترل بیماری علاوه بر مسکن‌هایی مانند استامینوفن، ایبوپروفن و آسپرین، حرکات کششی، ماساژ ملایم، گرما، آب درمانی و تکنیک‌های آرام‌سازی را برای کاهش درد توصیه می‌کند. اگر درد ثابت باشد، ممکن است مشاوره مدیریت درد نیز ضروری بشود.
برای سال‌ها، خستگی مزمن یک سندرم شناخته نشده بود که پزشکان و بیماران را ناامید می‌کرد. اگرچه علت خستگی مزمن ناشناخته است، متخصصان پزشکی به طور فزاینده ای متقاعد شده اند که این وضعیت ناتوان کننده فراتر از بی حالی است و ریشه های آن فیزیولوژیکی است.
اگر مفاصل سفت و درد در بازوها، گردن، ران ها و کمر خود را تجربه کرده اید که در صبح بدتر می شود، ممکن است دچار یک حمله روماتیسمی پلی میالژی (PMR) شده باشید. این درد در کل بدن معمولاً به سرعت ظاهر می شود، گاهی اوقات حتی یک شبه و می تواند بالا بردن بازوها روی شانه ها را دشوار کند.
علت PMR هنوز شناخته نشده است. آنچه می دانیم این است که به نظر می رسد منشأ آن از مفاصل است و برخلاف فیبرومیالژیا، PMR باعث التهاب می شود. این بیماری در میان قفقازی‌های بالای 50 سال شایع‌تر است و میانگین سنی بیماران PMR 70 سال است و در زنان شایع‌تر از مردان است.
متأسفانه، داروهای ضد التهابی معمول مانند آسپرین و ایبوپروفن به درمان PMR کمک زیادی نمی کنند. در عوض، پزشکان به احتمال زیاد کورتیکواستروئیدها را برای آن تجویز می کنند. اگر مشکل PMR باشد، این داروها می توانند به سرعت و به طور چشمگیری پاسخ دهند و گاهی اوقات درد بیمار را پس از یک نوبت کاهش می دهند. با این حال، همیشه اینطور نیست و درمان ممکن است در برخی موارد برای کاهش التهاب بیشتر طول بکشد.
اگر در عرض دو هفته پس از گزش کنه دچار درد عضلانی شدید، ممکن است به تب خالدار کوه راکی (RMSF) ناشی از Rickettsia rickettsii مبتلا شده باشید که در طول نیش کنه منتقل می شود. از آنجایی که نیش کنه می تواند بدون درد باشد، ممکن است متوجه نشوید که گزیده شده اید، اما وجود تب و بثورات در مچ دست و مچ پا ممکن است بیماری را تایید کند.
RMSF جدی است. افراد ممکن است کمی بیش از یک هفته پس از شروع علائم بمیرند. خوشبختانه این وضعیت با آنتی بیوتیک نیز قابل درمان است. با این حال، اگر یک مورد RMSF شدید باشد، مشکلات سلامتی درازمدت می تواند منجر شود، از جمله آسیب عروق خونی (واسکولیت) و لخته شدن و خونریزی در مغز و سایر اندام ها. درمان در صورتی مؤثرتر است که در پنج روز اول شروع شود و علائم و نشانه‌های RMSF برای اولین بار خود را نشان دهند.
اگر در عرض یک ماه پس از نیش کنه متوجه درد مفاصل شدید، ممکن است بیماری لایم مقصر باشد. هنگامی که بیماری لایم در سال 1975 کشف شد، تحقیقات بر این باور بودند که در ابتدا با آرتریت نوجوانان سر و کار داشتند. علائم می تواند شبیه آرتریت باشد، با تورم مفاصل در مراحل بعدی و معمولاً درد مفاصل در سرتاسر.
بنابراین چگونه می توانید تشخیص دهید که آیا با بیماری لایم یا آرتریت سر و کار دارید؟ یکی از نشانه‌های مطلق لایم، بثورات بزرگ در اطراف محل نیش است که می‌تواند قرمز یکدست یا الگوی چشم گاو باشد. این وضعیت یک هشدار بزرگ است که شما نیاز به درمان سریع دارید و از هر 10 مورد در 9 مورد رخ می دهد.
سایر علائم رایج آن عفونت عبارتند از تورم غدد لنفاوی، سردرد، سرگیجه، درد تیراندازی، بی حسی، گزگز و احساس درد به طور کلی. بیماری لایم زمانی ایجاد می شود که باکتری Borrelia burgdoferi از طریق نیش کنه منتقل شود.
یک داروی رایج که برای درمان کلسترول بالا استفاده می شود، در 20 تا 30 درصد از کسانی که آن را مصرف می کنند، با دردهای عضلانی و مفاصل مرتبط می شود. استاتین ها به طور گسترده برای کمک به جلوگیری از پلاک شریانی که می تواند منجر به بیماری قلبی و سایر خطرات قلبی عروقی شود، استفاده می شود و برای حدود یک نفر از هر چهار آمریکایی بالای 45 سال تجویز می شود. دانشمندان دریافته اند که استاتین ها ذخایر طبیعی کوآنزیم Q10 بدن را کاهش می دهند. آیا مصرف مکمل های کوآنزیم Q10 کمکی می کند؟ نتایج مطالعه متفاوت بوده است، بنابراین با پزشک خود صحبت کنید تا دریابید که چطور می توانید عوارض جانبی آن را کاهش دهید.
مصرف طولانی مدت مواد افیونی و اعتیاد می تواند اثری به نام پردردی ناشی از مواد افیونی (OIH) ایجاد کند. OIH در واقع بدن شما را نسبت به درد حساس تر می کند. ممکن است مصرف مواد افیونی عملکردهای مسکن طبیعی بدن شما را سرکوب کند و پس از از بین رفتن اثر دارو، کاربران را در برابر درد آسیب پذیر کند.
استرس و اضطراب می تواند باعث ایجاد انواع دردهای فیزیکی شود. اینها شامل درد فک، گردن، قفسه سینه، معده و کمر و همچنین سردرد و اسپاسم عضلانی است.
درد بدن ناشی از اختلالات اضطرابی قابل مدیریت است. داشتن تعادل مناسب خواب، ورزش و تغذیه مناسب در زندگی روزمره می تواند کمک زیادی به شما کند. همچنین تکنیک های آرام سازی وجود دارد که می تواند مفید باشد، مانند مدیتیشن و تمرین تنفس. گاهی اوقات داروها این مشکل را نیز درمان می کنند ولی این وضعیت از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است. برخی از داروهایی که می توانند کمک کنند عبارتند از SSRIs، MAOIs و ضد افسردگی های سه حلقه ای.
افسردگی می تواند درد را طولانی تر و شدیدتر کند و هر چه یک فرد درد را بدتر تجربه کند، احتمال افسردگی او بیشتر و شدیدتر می شود.
درد بدن یک شکایت رایج برای افرادی است که افسردگی دارند، به طوری که طبق یک نظرسنجی بزرگ، نزدیک به 70٪ از بیماران مبتلا به افسردگی تنها با علائم فیزیکی به پزشک مراجعه کردند.
انتقال دهنده های عصبی مواد شیمیایی هستند که پیام ها را از یک سلول عصبی به سلول عصبی دیگر ارسال می کنند. انتقال دهنده های عصبی که به خلق و خو و درد پاسخ می دهند یکسان هستند: سروتونین و نوراپی نفرین.
به همین دلیل گاهی اوقات داروهای ضد افسردگی برای افرادی که درد مزمن دارند تجویز می شود. درمان‌های دیگر ممکن است شامل روان‌درمانی، توانبخشی درد، و انواع تغییرات سبک زندگی مانند ورزش، مدیتیشن و یادداشت برداری روزانه باشد.
وقتی صدمه می بینیم، آنقدر حواسمان پرت می شود که خوابیدن سخت می شود. چیزی که درک آن کمی دشوارتر است این است که چگونه کمبود خواب می تواند مشکلات دردناک را بدتر کند. برخی از مطالعات نشان می دهد که خواب ضعیف باعث می شود درد شدیدتری احساس کنید. دلایل این امر نیز مشخص نشده است. اما اگر این شرایط را تجربه می کنید، پس یک خواب خوب شبانه می‌تواند به کاهش درد شما کمک کند و کاهش درد نیز می‌تواند به خواب بهتر شما کمک کند.
هر قسمت از بدن شما گیرنده ای برای ویتامین D دارد، از استخوان ها گرفته تا ماهیچه ها و سلول های مغزی و به نظر می رسد بین سطوح بسیار پایین ویتامین D و درد مزمن رابطه وجود دارد. اینکه کدامیک باعث دیگری می شود جای بحث دارد، اما از آنجایی که فواید سلامتی دیگری دارد، برخی از محققان معتقدند مصرف مکمل های ویتامین D در صورت داشتن درد مزمن منطقی است. اینکه آیا مکمل‌ها تسکین می‌دهند یا نه، مورد بحث است.
به دو دلیل باید توجه ویژه ای به آرتریت داشت. برای مثال، ویتامین D کلسیم خون را حفظ می کند و استخوان ها را سفت و قوی نگه می دارد. همچنین کورتیکواستروئیدها (یک درمان رایج آرتریت) به نظر می رسد سطح ویتامین D بدن شما را کاهش می دهد.
دریافت ویتامین D بیشتر در تابستان آسان است و به سادگی با قرار دادن 50 درصد از پوست در معرض نور خورشید برای حدود 15 دقیقه، بدن شما ویتامین D لازم روزانه را تولید می کند. این کار می تواند در زمستان دشوارتر باشد، به ویژه در مناطق شمالی که نور خورشید بسیار کم است.
برای افرادی که نمی‌توانند بیرون زیر نور آفتاب بایستند، مصرف ماهی‌های چرب مقدار زیادی ویتامین D را فراهم می‌کند. بسیاری از غلات نیز با ویتامین D غنی شده اند.
کم آبی بدن به از دست دادن مایعات به دلیل اسهال، استفراغ، تب یا ادرار زیاد گفته می شود. شما برای حفظ حجم خون، هضم غذا، تنظیم دمای بدن و بسیاری از عملکردهای مهم دیگر به آب کافی در بدن خود نیاز دارید. اگر آب و الکترولیت‌ها را از دست بدهید، می‌تواند بدن شما را با درد شدید روبرو کند.
علائم و نشانه‌های کم آبی بدن عبارتند از خشکی دهان، خستگی، گودی چشم، کاهش ادرار، تشنگی شدید، ادرار تیره رنگ، سرگیجه و گیجی. اگر علائم کم آبی شدید را تجربه می کنید و نمی توانید مایعات را دریافت یا نگه دارید، ممکن است نیاز به دریافت مایعات IV برای آبرسانی مجدد داشته باشید.
تب، دردهای عضلانی، آبریزش بینی، گرفتگی بینی، لرز، سردرد و خستگی از علائم معمول آنفولانزا هستند، اما ممکن است در سرماخوردگی نیز دیده بشوند. با این حال، معمولاً شدت علائم است که این دو را متمایز می کند. علائم آنفولانزا شدیدتر از علائم سرماخوردگی است. اگر سرماخوردگی یا آنفولانزا دارید استراحت کنید و مایعات فراوان بنوشید.
درمان های خانگی مانند میل کردن سوپ مرغ ممکن است کمک کننده باشد. در صورت داشتن علائم شدید به پزشک مراجعه کنید. آزمایش‌های خاصی را می‌توان در چند روز اول بیماری انجام داد که نشان می‌دهد آنفولانزا دارید و در نتیجه سرماخوردگی را رد می‌کند.
هیستوپلاسموز یک عفونت قارچی ناشی از هیستوپلاسما است. این قارچ در خاکی زندگی می کند که توسط مقادیر زیادی مدفوع پرندگان و خفاش ها آلوده شده است. افراد ممکن است با استنشاق اسپورهای قارچی موجود در هوا به هیستوپلاسما آلوده شوند.
افراد مبتلا ممکن است سرفه، خستگی، تب و بدن درد را تجربه کنند. افرادی که به هیستوپلاسموز مبتلا می شوند معمولا بدون درمان بهتر می شوند، اما در برخی موارد کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است علائم شدیدی را تجربه کنند.
با این حال بسیاری از افرادی که اسپورها را استنشاق می کنند هیچ علامتی را تجربه نمی کنند.
