تفاوت های مشاوره روانشناسی و روانپزشکی

امیرسجاد فتوره چی، در گفتگو با خبرنگار مهر، گفت: اصولاً روانپزشکان با توجه به مدرک پزشکی که دریافت کرده اند، از دارو در کنار گفتار درمانی برای بیماران خود استفاده می‌کنند.

وی افزود: کار روانشناس، مشاوره است و اجازه تجویز دارو را ندارد.

فتوره چی با عنوان این مطلب که بیشترین مراجعات به روانپزشک و روانشناس در زمینه اختلال افسردگی است، گفت: روانشناس فقط باید با گفتار درمانی و تکنیک‌های روانشناسی بیمار را درمان کند، اما روانپزشک می‌تواند از دارو نیز در کنار گفتاردرمانی، استفاده کند.

این روانشناس بالینی ادامه داد: روانشناس به ذهن و رفتارهای انسان توجه دارد و ناهنجاری‌های عاطفی و اجتماعی را درمان می‌کند، اما اجازه تجویز دارو ندارد.

وی افزود: روانپزشک به عنوان یک پزشک از تجربیات بالینی خود برای درمان اختلالات روانی، عاطفی و رفتاری استفاده کرده و به کمک دارو و روان درمانی بیمار را معالجه می‌کند.

فتوره چی با عنوان این مطلب که روانشناسان و روانپزشکان اغلب برای گرفتن نتیجه بهتر و کمک به بهبود سریع بیماران با هم همکاری می‌کنند، گفت: رفتار درمانی شناختی، نوعی گفتاردرمانی است که روانشناسان مرتباً از آن برای کمک به مردم در غلبه بر افکار منفی و الگوهای تفکر استفاده می‌کنند.

وی افزود: روانشناسان ممکن است درمان‌هایی را انجام دهند که روانپزشکان معمولاً انجام نمی‌دهند، مانند بازی درمانی. این نوع درمان شامل اجازه دادن به کودکان برای بازی آزادانه در یک اتاق بازی ایمن با رعایت قوانین یا وجود محدودیت بسیار کم است.

دکتر فتوره چی گفت: روانشناسان با تماشای بازی کودکان، می‌توانند اطلاعاتی در مورد رفتارهای مخل و آنچه کودک نمی‌تواند بیان کند را به دست می‌آورند. سپس می‌توانند مهارت‌های ارتباطی، مهارت حل مسئله و رفتارهای مثبت‌تر را به کودکان بیاموزند.

وی در پاسخ به این سوال که در برخی مواقع فرد نمی‌تواند به درستی تشخیص دهد با توجه به مشکلی که دارد، نزد روانپزشک برود یا روانشناس، افزود: در اینگونه موارد پیشنهاد ما اول مراجعه به روانشناس است، چرا که ممکن است اصلاً نیازی به روانپزشک نباشد.

این روانشناس بالینی گفت: اگر دوران سختی را سپری می‌کنید یا می‌خواهید روی افکار و رفتارتان کار کنید روانشناس بهترین انتخاب برای شما است.